Προβατάκια

Έχω ένα δεκάλεπτο μπροστά μου, πριν φύγω. Προτιμώ να γράψω, απ' το να πάω στο κυκλάμινο. Ακόμα δεν τους έχω ενημερώσει για το νέο σπίτι. Δεν είμαι έτοιμη ακόμη. Όταν είμαι, όταν θα μπορώ να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις, θα τους καλέσω.
Ξάπλωσα να κοιμηθώ. Άδικος κόπος. Τόση φασαρία στη γειτονιά, τόσες σκέψεις στο μυαλό.
Τι προβατάκια μέτρησα, τι κατσίκια, τίποτα.
Όταν η κυρία έλεγε: "Είναι ώρα να ξυπνήσετε", εγώ πότιζα τα λουλούδια μου στον κήπο.
Γέλασα με την κυρία!
Το πρώτο μου ξενύχτι μετά από δυο ολόκληρα χρόνια. Πόσα και πόσα άλλαξαν από τότε!
Καλά, για τα είδη του περιπτέρου και τις τιμές, θα γράψω άλλη στιγμή.
Εννοώ αλλαγές στα δικά μου κότσια.
Γέρασα, μπρε!
Σε λίγες μέρες κλείνω τα 47!
Το μεγαλύτερο άγχος μου γι' απόψε, δεν είναι ότι μπορεί να δυσκολευτώ να βρω κάποια νέα τσιγάρα, αλλά που δεν έχω εξασφαλίσει άτομο για να πάω στην τουαλέτα.
Όλη η οικογένεια στο χωριό κι όλοι οι φίλοι εκτός!
Αν έχεις τύχη διάβαινε!
Τέλος χρόνου!