Σάββατο, Αυγούστου 18, 2007

Άγχος

Και δεν είναι μόνο αυτά. Έχεις να κινηθείς και να ψαχτείς σε ένα χώρο ένα επί ένα. Αν δεν ξέρεις που είναι τρυπωμένο το κάθε ένα, χάνεσαι. Κοιτάς το ταβάνι ή σταυρώνεις τα χέρια και παραδίνεσαι. Περιμένεις μπας και σε λυπηθεί και κατέβει εκείνο κάτω.
Και δεν κατεβαίνει τ' άτιμο!
Κι εσύ δεν θες να χάσεις και τον πελάτη! Αλίμονο. Και δως του προσευχούλες και τα μάτια να βγάζουν κολωφωτιές!
Και την καθυστέρηση που την βάζεις; Αν ο πελάτης χάσει την υπομονή του;
Αν μαζευτεί ένα τσούρμο που λέει, "βιαζόμαστε";
Αν τ' αυτοκίνητα αρχίζουν να κορνάρουν;
Άστα να πάνε!
Από καλό μου τόσο άγχος;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου